اختصاصی شبکه اجتهاد: بحث «حجیت خبر» در دنیای اسلام از تاثیرگذارترین مباحث اصول است، شما هیچ مبحثی را به اندازه حجیت خبر ندارید که تاثیرگذار باشد، چون حجیت خبر کاربرد وسیع و میدان وسیعی دارد. دیگر مباحث همچون اجماع، ظواهر کتاب، قیاس در مقایسه با خبر واحد، محدود است و دامنه کمی دارد.
سه دیدگاه
سه دیدگاه اساسى را در مبحث حجیت خبر، مىتوان تقریر کرد:
۱. حجیت تعبدى خبر؛ این مسلک بر این اساس استوار است که ما از شارع مقدس، تکلیف به قبول خبر داریم؛ چه بخواهد آن خبر طبق شواهد و قرائن عقلایى، وثوق و اطمینان و یا علم عرفى بیاورد یا نیاورد. بله اگر در وثوق یا علم عرفى، اختلاف پیدا شد، دیگر حجیت ندارد.
۲. حجیت عقلایى خبر؛ این مسلک بر اساس جمعآورى شواهد و قرائنى است که دست کم تا حدود ۹۰% آن مورد قبول عقلا براى حصول وثوق و اطمینان به صدور خبر باشد، که ۱۰% احتمال باقیمانده را شخصى فرض کنیم. البته بنا بر هر دو مسلک، متن خبر، یک ماده قانونى معتبر است و به مثابه یک دلیل لفظى، با آن برخورد مىشود.
۳. عدم حجیت خبر؛ این صورت، به جاى وثوق و اطمینان به خبر، وثوق و اطمینان به حکم و محتواى خبر را در نظر مىگیرد و در نتیجه، با خبر معامله دلیل لبى مىشود.
بنا بر احتمال سوم، طبعاً هیچ یک از مشکلات خبر، وجود ندارد که به حل آن بپردازیم. دیگر متنى در دست نیست تا اختلاف متن بررسى شود و به طریق اولى، تعارض هم مطرح نمىشود. همه أبحاث خبر به لحاظ سند، مصدر، متن، دلالت و جهت صدور، خود به خود منتفى مىشود.
اما بنا بر مبناى دوم، معیار، حصول وثوق یا علم عرفى به خبر مىباشد. اگر مشکلات برطرف نشود، چه به لحاظ جهات مختلف خبر و چه به لحاظ یک جهت خبر – مثلاً فقط به لحاظ اختلاف متن – طبعاً آن خبر، حجت نخواهد بود.
